- zaręczyć się
- сов.обручи́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zaręczyć się
Смотреть что такое "zaręczyć się" в других словарях:
zaręczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaręczać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaręczać się – zaręczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} składać sobie nawzajem przyrzeczenie małżeństwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaręczyli się po miesiącu znajomości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaręczyć — dk VIb, zaręczyćczę, zaręczyćczysz, zaręczyćręcz, zaręczyćczył, zaręczyćczony zaręczać ndk I, zaręczyćam, zaręczyćasz, zaręczyćają, zaręczyćaj, zaręczyćał, zaręczyćany 1. «dać gwarancję na coś, poręczyć za kogoś, za coś; zagwarantować» Zaręczyć… … Słownik języka polskiego
zarzec się — dk Vc, zarzec sięrzeknę się, zarzec sięrzekniesz się, zarzec sięrzeknij się, zarzec sięrzekł się, zarzec sięrzekłszy się zarzekać się ndk I, zarzec sięam się, zarzec sięasz się, zarzec sięają się, zarzec sięaj się, zarzec sięał się «wyrzec się,… … Słownik języka polskiego
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
pierścionek — m III, D. pierścioneknka, N. pierścioneknkiem; lm M. pierścioneknki 1. «obrączka, zwykle ze szlachetnego metalu, ozdobiona kamieniem szlachetnym lub półszlachetnym, noszona na palcu jako ozdoba» Pierścionek zaręczynowy. Pierścionek z turkusem. ◊… … Słownik języka polskiego
brunet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. brunetecie; lm M. bruneteci {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna o czarnych włosach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysoki brunet. Zaręczyć się z brunetem. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… … Słownik języka polskiego
zaprzysiąc — a. zaprzysięgnąć dk Vc, zaprzysiącsięgnę, zaprzysiącsięgniesz, zaprzysiącsięgnij, zaprzysiącsiągł, zaprzysiącsięgła, zaprzysiącsięgli, zaprzysiącsiężony, zaprzysiącsiągłszy zaprzysięgać ndk I, zaprzysiącam, zaprzysiącasz, zaprzysiącają,… … Słownik języka polskiego
przyrzec — dk Vc, przyrzecrzeknę, przyrzecrzekniesz, przyrzecrzeknij, przyrzecrzekł, przyrzecrzekli, przyrzecrzeczony przyrzekać ndk I, przyrzecam, przyrzecasz, przyrzecają, przyrzecaj, przyrzecał, przyrzecany «zapewnić kogoś, że się coś zrobi, dać… … Słownik języka polskiego
